به گزارش روابط عمومی موسسه، سخنرانی طرح یاوران تولید با موضوع «هزینه های پنهان صادرات محصولات کشاورزی:  با تاکید بر ”باقیمانده آفتکش ها و حدود مجاز“ و ”سلامت محصولات کشاورزی“» توسط آقای دکتر محمدکاظم رمضانی عضو هیات علمی بخش تحقیقات آفتکش‌ها روز سه‌شنبه مورخ 21 بهمن ماه سال جاری به وسیله بخش امور پژوهشی و فناوری موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور به صورت ویدئو کنفرانس با حضور اعضای هیات علمی و محققین  موسسه برگزار گردید.

سلامت غذایی طی دو دهه گذشته توجه همه کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته را افزایش داده است. ظهور استانداردهای جدید و دقیق­تر در بیشتر کشورهای پیشرو در صنعت غذایی نتیجه چندین عامل است، مه مهمترین آنها رشد تجارت محصولات کشاورزی و با ارزش افزوده بالا؛ پیشرفت در تشخیص مخاطرات زنجیره تامین؛ توجه و آگاهی به سلامت در مصرف کنندگان، اجماع علمی و مقررات در خصوص بهترین رویکردهای مدیریت ریسک و به رسمیت شناختن استانداردها و رویکردهای یکسان جهانی. ورود مخاطرات سلامت غذایی در هر مرحله از زنجیره غذایی می تواند اتفاق افتد  و کنترل مناسب در سراسر زنجیره ی غذایی اجتناب ناپذیر است. پیچیدگی در تولید غذای سالم به دلیل تغییرات مهم در تولید و سیستم های تولید از جمله پدیده جهانی شدن ، تغییر در تولید غذا و روش‌های فراوری آن،  نگرش‌ها و عادات غذایی،  روش‌های مربوط به حمل و نقل و تهیه غذا  یکی از چالش های امروز است.  فرايند آزادسازی تجارت، انگیزه و مشوق هايي را برای پياده سازي و اجرای استانداردهای جدید و سختگیرانه تر ایجاد کرده است و برخی کشورها با کاهش تعرفه های گمرکی ممکن است به استفاده از استانداردهای سخت گیرانه تر برای جلوگیری از واردات اقدام نمایند. با فراهم ساختن پلی بین نگرانی هاي مصرف کننده در کشورهای با درآمد بالا و تولید کنندگان در کشورهای در حال توسعه، استانداردهای مواد غذایی مي تواند تفكري به عنوان کاتالیزورها نسبت به مشارکت کشورهای در حال توسعه در تجارت قلمداد. از سوی دیگر، استانداردها مستلزم هزینه هايي هستند و می توانند به عنوان موانع غیر تعرفه اي براي تجارت، به عنوان فرصت هاي کاهش صادرات برای کشورهای در حال توسعه مورد استفاده قرار گیرند. یکی از مهمترین استاندارد های مرتبط با تجارت محصولات غذایی حداکثر میزان مجاز آفتکش ها (MRLs) است که توسط کمیسیون کدکس تعیین می شود. از آنجا که ميزان آفت كشي كه به آفت مورد هدف رسيده و يا بوسيله آن مصرف ميشود سهم ناچيزي از كل آفت كشهايي است كه براي كنترل آفات مصرف مي شوند و در اغلب مطالعات انجام شده اين ميزان كمتر از 1 درصد گزارش شده است و اين بدين معنا است كه بيش از 99 درصد از كل آفت كشهاي مصرفي وارد محيط زيست شده و به آفات مورد نظر نمي رسند، بنابراین باقیمانده آفتکش ها در محصولات غذایی اجتناب ناپذیر است. برخی از آفتکش ها اگرچه در محصولات ممکن است در استفاده نشوند ولی انتقال آن از مزارع مجاور به محصولات با ارزش بالا و دارای اهمیت در سلامت ممکن است در کشور های دیگر شناسایی شوند. برای مثال به دلیل ممنوعیت فروش آفتکش کلرپیریفوس و کلروپیریفوس-متیل در اتحادیه اروپا و برخی کشور ها از آنجا که این آفتکش در کشور ما در محصولات زیادی مورد استفاده قرار می گیرد و در لیست آفتکش های پرمصرف کشور قرار دارد و بر اساس مطالعات انجام شده می تواند 24 کیلومتر دورتر از محل مصرف منتقل شود، می تواند بعنوان یک عامل در محدودیت صادرات محصولات کشاورزی قرار گیرد. آفتکش هایی که دارای پتانسیل انتقال در مسافت های طولانی تر را دارند یکی از فاکتور هایی است که بخصوص در کدیریت ریسک آفتکش ها باید مد نظر قرار گیرد.  با توجه به فرایندی بودن موضوع سلامت محصولات کشاورزی، این مسئله در تمامی حلقه های زنجیره تامین برای رسیدن به سلامت محصولات کشاورزی در مصارف و داخلی و تجارت بسیار حائز اهمیت است.